لزوم تکمیل طرح ساماندهی دره رودبار آبسرد

درست در مرکز بافت قدیمی شهر آبسرد و به موازات جاده آبسرد-کیلان و خیابان اصلی مرانک،دره ائی نسبتاً کوچک به طول تقریبی 2 کیلومتر  قرار دارد که در واقع یکی از سرشاخه های رودخانه جمع آبرود بوده و در سالهای نه چندان دور پوششی جنگلی داشت و سراسر پوشیده از گونه های گیاهی وحشی و درختچه های  خودرو بود.

هر چند که این دره اسم مشخصی نداشته و برخی آن را جزء «مسیل پی رودخانه مرانک» می دانند ولی از آنجا که در برخی اسناد اداری این منطقه «رودبار آبسرد» نام گذاری شده لذا ما نیز این دره کوچک را رودبار آبسرد می نامیم.

نقطه شروع این دره که در واقع ادامه یک چین خوردگی طبیعی در سطح زمین می باشد از مقابل درب ورودی قبرستان عمومی شهر آبسرد و انتهای خیابان سید گتمیر و بقعه سید گتمیر شروع شده و محله های قلعه کهنه را از مرانک جدا ساخته و در امتداد خیابان اصلی مرانک و جاده کیلان به سمت جنوب رفته و محله تاسکین را از روستای اهران جدا ساخته و پس از آن مسیر خود را به سوی کوهان و کیلان ادامه داده و و عاقبت به ایوانکی می رسد.

دره رودبار در سال های دور بسیار پر آب و سرسبز بود و چندین چشمه در آن وجود داشت که در سالهای اخیر تمام چشمه های آن خشک شده و اغلب درختان آن خشکیده و درختچه های آن نیز نابود شده ولی اندکی از زیبائی های گذشته هنوز در آن موجود است.

چند سال پیش شهرداری آبسرد در طرحی ناتمام اقدام به جدول گذاری در کف این دره نمود و زیر سازی های اولیه جهت ایجاد یک راه به طول تقریبی 1500 متر حدفاصل ابتدای دره در ضلع غربی بقعه سید گتمیر تا پل مابین تاسکین- اهران را انجام داد که به دلایل نامعلومی این طرح در چند سال اخیر ناتمام باقی مانده و بخش عمده ائی از زیر سازی این راه به علت قرار داشتن در کف دره و در مسیر سیلاب قرار داشتن آن تخریب گردیده و دچار آب بردگی شده یا در معرض باتلاقی شدن قرار گرفته است.

این دره بسیار زیبا که یادآور «دره پارک ساعی تهران» می باشد یکی از مناطق فوق العاده مستعد داخل شهر آبسرد جهت احداث پارک و تفرجگاه می باشد چرا که از یک سو به علت قرار گرفتن در کنار جاده اصلی آبسرد-کیلان-ایوانکی دارای مسیرهای دسترسی بسیار خوبی می باشد و  از سوی دیگر به علت قرار داشتن در بافت شهری آبسرد و مجاورت با محلات قلعه کهنه،مرانک و تاسکین دارای زیر ساخت ها و امکانات اولیه خوبی بوده و فقط کافی است شهرداری با اندکی سرمایه گذاری ونسبت به ساماندهی این دره و تبدیل نمودن آن به یک بوستان شهری اقدام نموده و از این فرصت استثنائی جهت جذب گردشگران استفاده نماید.

نکته قابل توجه آن است که در فصول زمستان و بهار برخی از بقایای چشمه های سابق این دره در سطح محدودی مجدداً فعال شده و یک جریان محدود آب در کف دره ایجاد می گردد که همین آب می تواند تامین کننده بخشی از آب مورد نیاز فضای سبز و دریاچه های این پارک باشد.

با توجه به مشابهت این دره به پارک ساعی و بوستان گفتگوی تهران می توان با یک الگو برداری صحیح از این بوستانها،دره رودبار آبسرد را تبدیل به یکی از جاذبه های گردشگری شرق استان تهران نمود و زمینه را جهت رونق بخش گردشگری آبسرد و ایجاد درآمد پایدار برای کل شهر فراهم نمود.