شهر بی صنعت

آیا تا به حال به این موضوع فکر کردید که مهمترین  پیشه و کسب و کار مردمان شهر آبسرد در حال حاضر چیست؟کشاورزی؟خدمات یا ساخت و ساز؟شاید هم هیچکدام؟

تا قبل شروع موج ویلاسازی ها در آبسرد مهمترین پیشه و کسب و کار مردمان آبسرد مثل خیلی از شهرها و روستاهای ایران شغل پاک و مقدس کشاورزی و تا البته حدودی دامپروری بود و بسیاری از مردمان زحمت کش آبسرد با تولید انواع محصولات کشاورزی خاص این منطقه نظیر سیب زمینی و سیب درختی و گندم و جو و انواع صیفی جات نظیر خیار و گوجه فرنگی و کدو و... هم نیاز منطقه را تامین می کردند و هم بخشی از بازار شهرهای مجاور و تهران را پوشش می دادند و اگر چه درآمد مردم کم بود و کار سخت اما هر چه بود این کسب و کار تداوم یک چرخه اقتصادی چند صد ساله بود و اگر خللی در این چند ساله به این چرخه وارد نمی شد شاید این روند تا صدها سال دیگر نیز به همان شکل ادامه می یافت.

از زمانی که باب زمین فروشی و ویلاسازی در منطقه به روی مردم باز شد آن روند چند صد ساله کشاورزی دچار دگرگونی شگرفی شد و تنها در عرض چند سال (از سال 1385 تا 1392)بخش اعظمی از نظام اقتصادی چند صد ساله و تاریخی کسب و کار در آبسرد از هم گسست و با ورود مبالغ هنگفتی که از طریق زمین فروشی نصیب کشاورزان شده بود به ناگاه وضعیت مالی اغلب مردم منطقه دگرگون شد و بسیاری از کشاورزان به مشاغل خدماتی روی آوردند بنحویکه در شهر کوچک آبسرد هم اکنون شاهد وجود صدها واحد صنفی مشاور املاک می باشیم و گویا شغل اغلب مردم این شهر در حال حاضر مشاوره ملکی می باشد.

هر چند که امروز نیز شغل بسیاری ز همشهریان آبسردی ما کشاورزی است ولی دیگر نه کارهای کشاورزی آن صفای دیروز را دارد و نه دیگر درآمد آن کفاف مخارج امروز را می دهد و بدتر از همه اینکه افت سطح منابع آبی دشت جمع آبرود و کم آبی مزمن حیات کشاورزی کل منطقه را با چالش مواجه کرده و برای بسیاری از مردم راهی جز زمین فروشی و خلاصی از دردسرهای کشاورزی باقی نمانده و متاسفانه همین مسائل موجبات خرد شدن هر چه بیشتر اراضی و تسریع روند واگذاری اراضی به خریداران تهرانی جهت ویلاسازی را فراهم آورده.

اما پول این زمین فروشی ها کجا رفت؟همه ما می دانیم که پول های کلانی در طول شش هفت سال گذشته وارد آبسرد شده که بخشی از آن صرف نوسازی و بهسازی شهر گردید و صدها خانه و مغازه در طول همین چند سال در شهر ساخته و یا بازسازی گردیدند و بخش دیگری نیز صرف خرید کالاهای مصرفی و خودرو و یا موارد دیگر نظیر سرمایه گذاری در املاک تهران و شمال کشور گردید،ولی چند درصد از این پولها صرف سرمایه گذاری های مولد اقتصادی نظیر راه اندازی کارگاه هاو کارخانه ها و یا طرح های صنعتی و یا گردشگری در آبسرد شده است؟

تا جائی که من خبر دارم به جز چند طرح محدود گردشگری که آن هم با انواع کارشکنی از سوی برخی مسئولان مواجه بوده طرح مولد اقتصادی دیگری در شهر آبسرد راه اندازی نشده و اغلب این طرح ها نیز هم اکنون با مشکل کمبود نقدینگی و سرمایه گذاری مواجه هستند.

حال سئوال آن است که چرا با وجود درآمدهای چند صد میلیاردی تومانی شهر در چند سال گذشته هیچ طرح سرمایه گذاری مولد اقتصادی در این شهر پایه گذاری نشده و اصولأ چرا توسعه آبسرد به ساخت خانه و مغازه محدود شده است؟واقعیت آن است که روند زمین فروشی و ویلاسازی تا ابد نمی تواند ادامه داشته باشد و خواه ناخواه تا چند سال دیگر زمین های مستعد کشاورزی و ویلاسازی و منابع زیر زمینی آب به اتمام خواهند رسید و چون زمین جزء کالاهای تجدید پذیر نیست و کاهش منابع آبی نیز از هم اکنون در مرحله بحران رسیده است لذا این فرصت بی نظیر کسب درآمد تا چندی دیگر به انتها رسیده و آنگاه است که بحران اشتغال به سراغ مردم این شهر خواهد آمد.

وقتی که دیگر آب و زمینی برای کشاورزی نباشد و پول های ناشی از فروش زمین هم یا مصرف شده باشند و یا در بخش های غیر مولد سرمایه گذاری شده باشند و هنگامیکه بسیاری از فرزندان این شهر بواسطه اتکاء به ثروت های پدری خود از تحصیل علم و یادگیری هنر و صنعتی غافل شده باشند آنگاه راهی بجز ترک دیار و مهاجرت روزانه به شهرهای اطراف جهت کسب درآمد برای آیندگان این شهر باقی نخواهد ماند.

باور کنید که وضعیت آب منطقه هم اکنون در شرائط حاد و اسفباری قرار دارد و بدتر از همه اینکه مدیریت این منابع آب نیز هم اکنون در اختیار برخی از اتباع افغان قرار داشته که خود باعث سوء مدیریت و اضافه برداشت از منابع آبی شده و از سوی دیگر وجود هزاران حلقه چاه غیر مجاز نیز سبب تشدید بحران  آبی شده و بزودی بلائی که بر سر یدره و کلاک آمد دامنگیر بخش اعظمی از دشت جمع آبرود خواهد شد و آنگاه است که دیگر حتی ویلا دارهای متمول و پولدار تهرانی نیز حاضر به نگهداری خشکه باغ های خود نخواهند بود.  و این یعنی نابودی آینده اقتصادی یک شهر.

اینجانب امیدوارم صاحبان سرمایه و کسانی که هم اکنون پول و امکاناتی در اختیار دارند با ایجاد کسب و کارهای مولد و راه اندازی واحدهای صنعتی مناسب با اقلیم منطقه،زمینه شکوفائی اقتصادی این شهر را در حال و آینده فراهم نموده و از آن سو از مسئولان محترم اداره صنعت،معدن و تجارت شهرستان دماوند و مسئولان شهرک های صنعتی استان تهران نیز توقع دارم که با تاسیس شهرک صنعتی آبسرد (علاوه بر شهرکهای صنعتی موجود در دماوند و آینه ورزان) زمینه سرمایه گذاری و اشتغال پایدار جوانان آبسرد را فراهم آورند.