تاراج
مطلب زیر به نقل از سایت نیویدار بازنشر می گردد:
هرچه رهبری برای ملموس کردن هشدارهای خود درباره مراقبت از زمین ها و اراضی جنگلی و ملی، یکی از پارک های جنگلی تهران را مثال زد که برخی گونه های حیات وحش را در آن می‌توان دید، واقعیات نشان از آن دارد که مسئولان چندان گوش شنوایی برای این سخنان نداشته‌اند.
به گزارش «تابناک»، هرچه صنعت گردشگری سودآوری خود را به جهانیان ثابت کرده و درآمدهای سرشار برخی کشورها از این صنعت نشان داده که جذب گردشگر از فروش نفت، تسلیحات نظامی و هر تجارت دیگری بهتر است، حال و روز گردشگری کشورمان اینقدر وخیم است که هر روز یک طرح مخرب را به عنوان نجات بخش آن معرفی می‌کنند و به نام گردشگری یک منطقه بکر را به نام خود سند می‌زنند!
آخرین نمونه از این اتفاقات چند ماه پیش درباره آشوراده شنیده شد؛ درباره ذخیره‌گاه زیست کره در یکی از بی نظیرترین مناطق کره خاکی که بر اساس تفاهم نامه‌ای میان میراث فرهنگی و گردشگری، از واگذاری آن به بخش گردشگری سخن به میان آمد تا فریاد دوستداران حیات وحش و محیط زیست به آسمان بلند شود چرا که باور نمی‌کردند می‌شود با شعار جذب گردشگر، منطقه ای بکر را به شهرک توریستی اقامتی با امکاناتی چون سینما، موزه، دهکده بازی های ساحلی، کافی شاپ، قهوه خانه، سفره خانه و... تبدیل کرد و در دفاع از این طرح مخرب اصرار داشت!
البته فعلا آن پروژه کذایی با همه اشکالاتی که داشت با مخالفت های گسترده مردمی به محاق رفته و معلوم نیست دفعه بعد چه زمانی سر و صدایش بلند شود؛ هرچند امثال «پروژه سیب» نشان می‌دهد که نسخه تبدیل مناطق بکر به مراکز همه کاره گردشگری نه مختص به آشوراده است و نه همیشه به مانند آن شبه جزیره شمالی در کانون توجهات قرار می‌گیرد تا مورذ واکنش قرار گرفته و سرنوشتش دستخوش تغییر شود.
صحبت از پروژه‌ای است که در بیخ گوش اغلب مسئولان، در چند ده کیلومتری تهران مدتی است در حال اجراست و دست بر قضا به نظر می‌رسد که تمامی مجوزهای لازم برای احداث آن هم از مسئولان و دولت مردان دریافت شده ولی با یک اشکال اساسی مواجه است؛ تلاقی محل احداث پروژه با ذخیره‌گاه جنگلی اُرس. ذخیره‌گاه گونه ژنتیکی کمیابی از درختان که سنشان در این محدوده به چندصد و بعضاً چند هزارسال می‌رسد و قرار بوده برای مراقبت، محصور شود ولی حالا قرار است در آن مجموعه گسترده توریستی احداث شود!
آنگونه که کاتالوگ ها و اخبار منتظر شده درباره پروژه «دهکده سیب» نشان می‌دهد، برای احداث یک مجموعه بزرگ توریستی که از رستوران تا تله کابین، از شهربازی تا بیمارستان هزار تختخوابی، پیست اسکی، دریاچه مصنوعی، تالار پذیرایی و مرکز همایش، پارک آبی، مجموعه رستوران و مجموعه اقامتی و... ظاهرا هیچ جایی بهتر از منطقه «امین‌آباد فیروزکوه» وجود نداشته است؛ در مجاورت و داخل هسته مرکزی و حریم اکولوژیک ذخیره‌گاه ارس و در ارتفاع 2500 تا 3000 متر که ساخت و ساز در آن غیرقانونی در غیرقانونی است.
دردناک تر آنجاست که بدانیم دراین محدوده بکر، جز تنوع گیاهی خاص، برخی گونه های جانوری مانند پلنگ، گراز، قوچ، میش و... هم ساکنند و طراحان پروژه روی این پتانسیل هم برای جذب گردشگر حساب ویژه ای کرده‌اند تا جایی که قرار است یکی از جاذبه های دهکده سیب، شکارگاه اختصاصی باشد و به ادعای مالکان پروژه دهکده سیب -یعنی شرکت توسعه و سرمایه گذاری عقیق پارسیان،- مجوزهای لازم برای آن از سازمان محیط زیست دریافت شده است!
به عبارت بهتر قرار است 530 هکتار از بکرترین مناطق طبیعی کشورمان در حالی به احداث یک پروژه به ظاهر گردشگری اختصاص یابد که نه تنها پیوست زیست محیطی ای برای آن تهیه نشده، بلکه تاراج محیط زیست یکی از اهداف جانبی آن معرفی شده و هیچ توجیهی جز توجیهات اقتصادی برای احداث آن در این منطقه بیان نشده است تا این سوال پیش آید که براستی ساخت امثال بیمارستان هزار تختخوابی و سالن همایش در منطقه بکر کوهستانی چه توجیهی داشته که مسئولان به آن تن درداده‌اند؟
همه این اتفاقات شومی که برای این محدوده تدارک دیده شده موجب شده که «انجمن کوهنوردان ایران (دیده‌بان کوهستان)»، «دیده‌بان یادگارهای فرهنگی و طبیعی ایران» و «انجمن پایشگران محیط زیست ایران (پاما)» در بیانیه ای نسبت به اتفاقات شومی که قرار است با همراهی و همکاری دولت مردان در این ذخیره گاه جنگلی ناب در کشورمان رخ دهد هشدار داده و با تکیه بر «قانون حفظ و حمایت از منابع طبیعی و ذخایر ژنتیکی کشور مصوب 12/7/1371» یادآور شوند که دست کم به دلیل حفظ و مراقبت از گونه‌ی نادر «اُرس» در این محدوده هم که شده، سازمان های منابع طبیعی کشور (که وظیفه شناسایی و حفاظت از ذخایر جنگلی کشور را به عهده دارد) و حفاظت از محیط زیست (که وظیفه گزارش ارزیابی اثرات محیط زیستی پروژه های مختلف را عهده دار است) ورود کرده و مانع از رقم خوردن اتفاقی شوند که نام آن کمک به اقتصاد کشور است ولی کامیابان آن هرکه باشند، عموم ملت نیستند!
