رشد و پیشرفت
برخی واژگان وجود دارند که معنای عامیانه آنها با معنی ادبی آنها متفاوت است،برای مثال واژگان رشد و پیشرفت در زبان عامیانه مترادف همدیگر هستند ولی در زبان ادبی کاملأ با یکدیگر متفاوت می باشند،رشد به معنی بزرگ شدن و حجیم شدن بوده و بقول ادبا در رابطه با کمّیت است ولی پیشرفت به معنی ارتقاء کیفیت می باشد...ممکن است یک بچه خوب رشد کند و وزن و هیکلش بزرگ شود ولی در زمینه درسی و یا مهارت های اجتماعی و یا حتی درک و فهم مسائل پیشرفت نداشته باشد.
این تضاد رشد و پیشرفت در رابطه با اشیاء و اماکن نیز مصداق دارد،برای مثال همین شهر آبسرد خود ما که در سالهای اخیر از نظر کمّیت رشد خوبی داشته و وسعت و جمعیت آن چند برابر شده ولی امکانات کیفی آن از قبیل مراکز آموزشی و فرهنگی و یا بهداشتی-درمانی و نهادهای اقتصادی و... چندان توسعه نیافته و به عبارتی کیفیت شهر همان است که بود.
البته بطور حتم هر رشدی متضمن پیشرفتی نیز هست ولی آنچه مهم است تناسب این رشد و پیشرفت می باشد،زمانی که آبسرد 3000 نفر جمعیت داشت تعداد پزشکان و کادر درمانی مراکز درمانی آن همان اندازه بود که الان می باشد و یا امکانات فرهنگی شهر که طی سالهای اخیر محدود به یک کتابخانه بوده و تا الان خبری از فرهنگسرا نیست و... و نمونه های بسیاری از این دست...وقتی شهری با حدود 9000 نفر جمعیت در زمستان و بیش از 30/000 نفر در تابستان(بدون در نظر گرفتن حداقل 5000 نفر اتباع افغان) فاقد یک بیمارستان ساده است و هنوز خط تاکسیرانی درون شهری در آن وجود ندارد و یا داروخانه شهر محدود به یک واحد بوده و داروخانه شبانه روزی مجهز در این شهر وجود ندارد و...،پس می توان نتیجه گرفت توسعه کیفی این شهر با توسعه کمّی آن تناسب نداشته و این شهر از نظر امکانات در حال درجا زدن می باشد.
افزایش تعداد واحدهای صنفی و یا تعداد خانه ها و حتی افزایش جمعیت نشانه پیشرفت یک شهر نیست چرا که بسیاری از مناطق مسکونی فوق العاده شلوغ در استان تهران وجود دارند که با بیش از 50/000 نفر جمعیت بعنوان سکونتگاه غیر رسمی شناخته می شوند(مثل مناطق اطراف جاده ساوه و حاشیه سرآسیاب ملارد و یا اطراف قرچک ورامین و جنوب ری و...) لذا اگر ما می خواهیم آبسرد منطقه ائی اعیان نشین و ارزشمند در استان تهران باشد باید امکانات را به این شهر جذب نمائیم و با کمک به رشد کیفی این شهر جائی مانند لواسان بشویم و این کار مقدور نمی گردد مگر با همت خیرین خوش فکر و سرمایه گذاران متعهد شهر که با جذب متخصصان و احداث زیرساخت ها باعث پیشرفت کیفی آبسرد گردند.
اگر شهر آبسرد دارای امکانات و زیر ساخت باشد جمعیت نخبه نیز به این شهر خوش آب و هوا جذب شده و کم کم این شهر بعنوان منطقه اعیان نشین تهران مطرح شده و سود هنگفتی برای بومیان شهر حاصل می گردد،اگر شهر دارای بیمارستان و فرهنگسرا و دانشگاه و مراکز خرید و... مجهز گردد بسیاری از خواص بعنوان ساکنان دائم جذب این شهر شده و با خود پول و امکانات بیشتر به شهر می آورند،لذا اگر خواهان آبسردی آباد هستیم باید بجای اتلاف پول و سرمایه در راههای بیهوده و ساخت خانه های کوچک و جذب مهاجران فقیر از سایر استانها و اسکان خیل عظیم مهاجران افغان در کالبد شهر،اقدام به احداث زیر ساخت های فرهنگی،اقتصادی،درمانی نموده و از آبسرد یک شهر نمونه بسازیم.انشاالله