توسعه پایدار گردشگری،نیاز شهر آبسرد

چند هفته پیش از طریق یکی از دوستان نزدیکم که از مشاوران و نزدیکان شورای اسلامی شهر و شهردار شهر لواسان است در جریان اجرای یک پروژه گردشگری بسیار بزرگ در محدوده شهر لواسان قرار گرفتم و با توجه به رفت و آمد دائمی به آن شهر یک روز تمام را به دیدار از این پروژه عظیم که شامل یک مجموعه بی نظیر از دریاچه ها در بستر رودخانه جاجرود(حدفاصل پل ورودی شهر و دریاچه سد لتیان)،جنگل مصنوعی،مجموعه ائی از مراکز گردشگری و در آینده تله کابین است گذراندم.

در جریان این دیدار دست اندرکاران اجرای این طرح هدف خود از این پروژه را ایجاد یک منبع درآمد پایدار برای شهر لواسان و جدا نمودن اقتصاد این شهر از سوداگری زمین و ویلا عنوان نمودند و اظهار داشتند که انشاالله بزودی این شهر تبدیل به قطب گردشگری استان تهران خواهد شد و از کنار این طرح سالانه صدها میلیارد ریال درآمد نصیب شهروندان و شهرداری لواسان خواهد شد.

نکته جالب توجه آن است که در حال حاضر و قبل از اجرای کامل این طرح نیز قیمت هر متر مربع از املاک ویلائی در این شهر رقمی بین 8 تا 15 میلیون تومان می باشد و احتمالاً پس از اجرای این طرح گردشگری املاک لواسان بیش از این ارزشمند خواهد شد و ممکن است املاک تجاری این شهر رکورد گرانترین املاک ایران را از آن خود کنند.

البته هدف اصلی مجریان این طرح گرانتر کردن املاک شهر لواسان و دامن زدن به تب سوداگری باغ و ویلا نیست و ایشان بدنبال اهداف بزرگتری از اجرای این پروژه می باشند و قصد دارند درآمدی پایدار را برای خود و نسل های آینده ایجاد نمایند.

هم اکنون بسیاری از شهرهای کشور با پیروی از الگوی توسعه پایدار گردشگری به رشد و توسعه خوبی رسیده اند که از آن جمله می توان به شهرهائی نظیر قمصر و ابیانه کاشان،ماسوله در استان گیلان،محلات استان مرکزی،نمک آبرود استان مازندران و سرعین در استان اردبیل اشاره داشت.

در مقابل این شهرهای موفق ،بسیاری از شهرهای استانهای گیلان،مازندران،گلستان،تهران و البرز هستند که با پیروی کورکورانه از الگوی اقتصادی ناموفق و خطرناک «سوداگری زمین جهت ویلاسازی» ، آینده اقتصادی خود را به نابودی کشیده اند و  با دلخوش نمودن به درآمدهای اندک و موقتی ناشی از زمین فروشی خود را از درآمدهای دائمی و فراوان توسعه پایدار گردشگری محروم نموده اند.

البته سوداگری زمین و مسکن فی نفسه بد و مذموم نیست ولی هنگامیکه تنها ممر درآمد یک شهر فروش املاک آنجا باشد پس از مدتی که زمین های آن شهر تمام می شود مردم آن شهر بزرگترین سرمایه زندگی خود را همانا زمین و املاک اجدادی است به کمترین بهاء از دست داده و در بلند مدت دچار بحران مالی می شوند.

شهر آبسرد نیز از جمله شهرهائی است که تا امروز با پیروی از الگوی ناموفق سوداگری زمین جهت ویلا سازی به درآمدهائی دست پیدا کرده ولی در مقابل با خارج شدن مالکیت اراضی و باغات از دست مالکان بومی بزودی شاهد موج گسترده ائی از تغییر مالکیت در این شهر خواهیم بود و بسیاری از کسانی که امروز باغات و زمین های کشاورزی خود را به نازلترین قیمت به متقاضیان ساخت ویلا فروخته اند در آینده افسوس خواهند خورد.

آبسرد مانند لواسان نیازمند ایجاد زیرساخت های گردشگری پایدار می باشد تا مردمان آبسرد که نسل اندر نسل در این شهر زندگی کرده اند در آینده مجبور به ترک دیار خود نشوند و مالکیت تا چند نسل بعد نیز در دست اهالی آبسرد باقی بماند.

ما در شهر آبسرد از موقعیت های ممتاز بی شماری جهت ایجاد جاذبه های گردشگری برخوردار هستیم،آب و هوای عالی،نزدیکی به تهران و وجود مسیرهای دسترسی فوق العاده مناسب زمینه ساز ایجاد زیرساخت های گردشگری پایدار در شهر ماست.

ما در آبسرد به فکرها و ایده های نو  نیازمندیم تا از شهرمان چیزی فراتر از آنچه هست بسازیم.